In 2010 kwamen we terug van vakantie. We reden het Mercatorplein op en zagen een grote paddenstoel. Voor we weggingen stond die er nog niet. Daar zou een hip restaurant komen, hoorden we later.
De grootste verrassing bevond zich op de hoek: er zat ineens een leuk cafeetje in de voorheen kebabtent. Het heette Radijs. ‘Wat een leuke naam’, zeiden we tegen elkaar.
Radijs zat vanaf dag 1 vol. Ze hadden ook radijsjes op de menukaart. En burgers. Wij blij, Radijs blij. Twee maanden later werden de ruiten ingegooid. Nog een week later werd buurman Fred Hund vermoord.
Radijs bleef, kreeg een mooi en groot terras en vierde al twee keer Koninginnedag met ons. Radijs doet vooral dienst als buurtkroeg, dankzij de speciaalbiertjes van de tap en de lekkerste nacho’s van Amsterdam.
En sinds kort zijn ze dus vanaf ‘s ochtends half negen al open en blijkt het de perfecte zzp’er hangout, want ook op dat tijdstip zit Radijs ramvol.
We worden steeds vaker verblijd door leuke, nieuwe tentjes in de buurt maar zo groot als de verrassing van Radijs zal dat nooit meer zijn.
Martine de Vente
