Terwijl ik las hoe zangeres Naaz Mohammed Persian Parsa de hemel in prees, wist ik één ding zeker: dáár moet ik heen. Naaz vindt het eten ‘holy shit, zó lekker’. Ze vertelde Het Parool ook dat ze er graag ghormeh sabzi eet, een Iraanse lamsstoof met groenten, peterselie en citroen. Als haar ouders haar komen opzoeken, stellen ze altijd voor om naar Persian Parsa te gaan.
Stamgasten
Dit Iraanse restaurant zit aan de De Clercqstraat 2, in een deel van de straat waar ik vrijwel nooit kom. Toch herken ik het restaurant meteen: rode en blauwe letters op de gevel; ‘bar en grill’, staat er pontificaal. Binnen is het zo knus als een skihut. Kerstverlichting licht het donkere hout op. Portretten van Marilyn Monroe aan de muur, een kussen met de Amerikaanse vlag op de knetterrode bank. Een eclectisch geheel, dat uitnodigt om je pantoffels aan te trekken. De zelfverzekerdheid waarmee het gros van de bezoekers binnenkomt, verraadt dat ze stamgasten zijn. Ik schat in dat ze het restaurant zien als hun home away from home.
Subtiele smaak
De Iraanse keuken, of de Perzische zo je wilt, heeft veel stoofschotels en rijstgerechten. De koks werken met veel groenten, kruiden, noten en vruchten (pruimen, granaatappels, abrikozen). Volgens kenners hebben de gerechten een subtiele smaak. In plaats van pittige pepers, worden er veel milde smaakmakers gebruikt: saffraan, gedroogde limoen, oranjebloesem, gedroogde rozenkoppen – stuk voor stuk ingrediënten die uit een sprookje lijken te komen.
Waanzinnig malse kip
We bestellen kip met rijst en rode besjes bovenop (zereshk polo, 16 euro) en een vegetarisch gerecht: aubergine, uien en munt met een tomaat-komkommersalade en rijst (kashkebademjan). Het eten wordt geserveerd op een koperen plaat. De kip is waanzinnig mals en valt bijna van het bot. De korrels van de rijst zijn lekker droog en zijn zowel wit als geel van kleur (saffraan). De jus bij de kip is wat ‘boterig’ en iets zoetig, wat mooi contrasteert met de zure besjes op de rijst.
Smeuïg groentegerecht
Van de aubergines worden we ook blij. Dit smeuïge groentegerecht heeft de looks van spinazie à la crème maar is stukken spannender: de kruiden die je proeft zijn samen goed in balans, een elegant geheel met een tikkeltje pit. De salade oogt eenvoudig, maar door de friszure dressing voegt die echt wat toe.
IJs met saffraan en pistaches
Qua dessert kun je kiezen uit veel soorten ijs, zoals ijs met wortelsap of rozenwater.
Wij laten het ijs met saffraan en pistaches aanrukken (6 euro). Een flinke coupe met ijs dat niet ijskoud (en knetterhard) is, maar licht gesmolten aan tafel komt. Het ijs is ‘plakkeriger’ dan ‘gewoon’ ijs en lang niet zo zoet als bijvoorbeeld Italiaans ijs. Van de vriendelijke dame die ons helpt, begrijp ik dat dit ijs niet uit eigen keuken komt. “Het wordt gemaakt door andere Iraanse mensen uit de stad.” Mijn complimenten voor hen én voor de kok van Persia Persa die ook voor ons de sterren van de hemel heeft gekookt.
