1. Hollandse klassiekers zijn hotter dan ooit
Vorig jaar zag je al dat steeds meer ondernemers de Hollandse keuken omarmden. Deze trend zie je ook dit jaar. Buurtcafé Piet de Gruyter in de Staatsliedenbuurt zette onlangs oud-Hollandse klassiekers op het lunchmenu. Het broodje bal van topslager Louman steelt er nu de show. De daghap is terug en geregeld staat er een pan erwtensoep op het fornuis.
In de Zeeheldenbuurt is onlangs Rondo geland, het restaurant van Bloeme Burema en haar vriendin Gina Verheij. Je dineert er met kalfstong en bij de lunch op zondag kun je na afloop een rondo bestellen. Je weet wel, die ronde variant van een langwerpige gevulde koek – ofwel de kano. Meer old skool wordt het niet!
Café Coos op het Kwakersplein heeft mijn hart gestolen met duimdikke plakken ontbijtkoek met opgeklopte boter en de koek van beurre noisette, bruine boter met een nootachtige smaak. De venkelzaad-blauwe-bes-krentenbol met Noorderkaas van Fromagerie Kef is ook al zo’n traktatie. Wat een goed idee om te focussen op oud-Hollandse klassiekers met een moderne twist!
2. Matcha is zó geliefd dat het nu mainstream is
Matcha, Japanse groene thee in poedervorm, staat bekend als superfood en zou helpen om je concentratievermogen te verhogen en je stressniveau te verlagen. In West is het goedje niet aan te slepen en vind je het in zo veel verschillende drankjes en hapjes dat het een ingrediënt voor de massa is geworden. Alsof het suiker of zout is.
Een paar maanden eerder was Sumakh & Roses in De Baarsjes al een feit, het eerste Azerbeidjaanse restaurant van het land. Van de hoofdgerechten is Three Sisters Dolma de bestseller, een trio van aubergine, tomaat en groene paprika met een vulling van kalfs- en lamsvlees, rijst en kruiden. De ‘zusjes’ worden geserveerd in een tomatensaus en met brood.
Maison Champenoise in Westerpark is ook al zo’n zeldzaam juweel. Waar in Nederland vind je nou een zaak die is gespecialiseerd is in pâté champenois, een soort saucijzenbrood 2.0 dat je, zoals het heurt, eet met een glas champagne erbij?
4. Een bar is geen bar als het geen wijnbar is
In West laten wij de (natuur)wijn rijkelijk vloeien. Wij drinken het thuis, op feestjes of in lokale wijnbarretjes. Dit jaar kwam er een prachtexemplaar bij: Boon & De Koot, een restaurant met wijnbar in de Barentszstraat. Het is een ‘baby’ met steengoede genen. De ouders hebben namelijk al het veelgeprezen Zoldering in de Utrechtsestraat en de fijne wijnwinkel Lof in de Haarlemmerstraat.
Ik hapte er blij in gevulde eitjes en ossenstaartbeignets. De ossenstaart kwam in de vorm van sliertjes en zat niet ín maar óp de beignet. Daarbij mayo, augurk en Madame Jeanette. Een zondig hapje: vettig, zoutig, kruidig, pittig. Stout, dus goed.
Dat wijn niet mag ontbreken, vond ook de eigenaar van koffiezaak Fermént in de Van Hallstraat. Vanaf juni kun je er rond 16.00 uur wijn achterover slaan,
eventueel met een borrelhap erbij. Mocht je al eerder op dag een glas rood, wit, oranje of bubbels willen, dan doen ze daar niet moeilijk over. “No judgement, we got you.”
5. Meer en meer buitenlandse koffieketens zetten hun tentakels in West
Dat ondernemers koffie nog steeds zien als het nieuwe goud is overduidelijk. Er gaat zowat geen maand voorbij of er opent weer ergens in de buurt een nieuwe koffietent. Tussen de nieuwkomers van 2025 zitten opvallend veel filialen van buitenlandse ketens als Starbucks (VS), Miners Coffee (Tsjechië) en The Coffee (Brazilië).
Nog even en we kunnen koffiedrinken op z’n Indonesisch: koffieketen Tuku gaat een vestiging openen bij De Hallen. De ‘signature drink’ van deze Indonesische keten is
Kopi Susu Tetangga, en mix van espresso, melk en palmsuiker. Dat een keten uit dat land in Amsterdam landt, past bij de horecatrend die ik hier beschrijf.
6. Aziatische keukens bestormen de buurt
Het gaat te ver om te zeggen dat ze in rijen van tien komen, maar wat kwamen er dit jaar veel nieuwe Aziatische restaurants in West! Een van de laatste aanwinsten is de Won Ton Dumpling Club in de Jan Eef, een strakke zaak waar ‘sexy Chinese-inspired food’ op de kaart staat: zoals kimchi-tofudumplings, een chicken & shrimp roll, inclusief een crumble van krokante bloedworst, 14 uur lang gestoofde ribs.
Bij Silk in de Bilderdijkstraat kun je je sinds mei laven aan gerechten die geïnspireerd zijn op de smaken van de Zijderoute, de handelsroute die eeuwenlang het Oosten en Westen met elkaar verbond. Culinaire invloed uit Italië en China voeren er de boventoon. Al moet je niet raar opkijken als je een vleugje Korea (gochujang) of Japan (hojicha) signaleert.
In oktober zag Jinja het licht in de De Clercqstraat. Met zijn gerechten laat de chef gasten rondreizen door heel Azië. Daarvoor goochelt hij met Chinese, Thaise, Koreaanse, Japanse en Indonesische smaken en creëert hij bijvoorbeeld een tartaartje van tonijn met gember, zeewier en Balicrème.
Van de zomer zette ik mijn tanden in de ‘keto-sushi’ van Cham So Good op de Overtoom, een bloedmooie Koreaanse creatie die behalve hartstikke lekker ook koolhydraatarm was. In het voorjaar at ik Vietnamees bij een andere nieuwkomer: Bonjour Càphê in Houthaven.
7. De bakkerswereld wordt steeds multicultureler
Voor croissants, pains au chocolat, brioches en baguettes hoef je niet naar Parijs, maar kun je gewoon thuis blijven. Ook qua Italiaans bakwerk, inclusief patisserie, valt er in West genoeg te kiezen. Idem dito voor Marokkaanse zoetigheden.
In 2025 werd ons bakassortiment nog wereldser en kwam er onder meer een Cypriotische bakkerswinkel bij (MLT) en een heuse Mexicaanse bakkerij: de Flour Shop in de Bellamystraat.
Hoewel we in West al veel Turks bakcreaties hebben, wil ik Gorgo – ook in Oud-West – eveneens tippen. Sinds kort kun je hier je tanden zetten in koeken en toasties geïnspireerd op recepten uit Anatolië, het schiereiland dat tegenwoordig het grootste deel van Turkije vormt. Ik at er een koek uit duizenden: een verrukkelijke homp deeg met gedroogde vijgen, walnoot en specerijen, zoals kaneel, kardemom en kruidnagel, en gesmolten witte chocolade.
8. Afrika is aan zet
Rond de J.P. Heijestraat vind je opvallend veel Ethiopische en Eritrese restaurants bij elkaar. De afgelopen tijd doken er ook in de rest van ons stadsdeel nieuwe Afrikaanse restaurants op.
In januari ging in de Bilderdijkstraat Fenan Klein Afrika open, een eethuisje met gerechten uit Oost-Afrika, namelijk uit Ethiopië en Eritrea. Van de vleesgerechten op het menu is kitfo vrij bekend onder foodies: rundertartaar die de kok kort bakt in kruidenboter en gedroogde berbere, een kruidenmix van onder meer rode chilipeper, fenegriek, gember en kruidnagel. Je krijgt er verse geitenkaas bij (ajibo).
Zo’n tien minuten lopen van Fenan zit het West-Afrikaanse restaurant Kenneh, waar de chef-kok en eigenaar je langs de smaken van Nigeria, Sierra Leone, Ghana en Senegal leidt.
In november schoof ik aan bij een andere West-Afrikaanse zaak: The Jollof Club, een pop-up in De Baarsjes. Ik raakte daar zowat in extase van het lam dat Nicolas Aquaa – Nigeriaanse moeder, Ghanese vader– 48 uur had gestoofd en serveerde met een crumble van zonnebloemzaden en een gerookte saus met eigeel en Scotch bonnet. Tot en met 21 december kun je er nog terecht. Daarna sluit de pop-up, zodat de crew zich klaar kan maken voor de verhuizing naar een permanente stek in Zuidoost.
9. Stouteriken rukken op
Good girls (and boys) go to heaven, bad girls (and boys) go to West and have more fun. Een waarheid als een koe. Dit jaar hebben we er minstens twee zaken bij die dat helemaal begrijpen. Ik heb het over Cheeky in de Fannius Scholtenstraat en KID Amsterdam aan het Frederik Hendrikplantsoen.
De eigenaren van de eerste zaak hebben hun bedrijf niet zomaar Cheeky genoemd. Jiyan Yüce, Boris Nibigirwa en Noah Tucker willen er namelijk echt een ondeugende boel van maken. In hun zaak in de Staatsliedenbuurt organiseren ze geregeld een feestje. Overdag is het vooral een koffietentje, maar over een tijdje moet je er kunnen dineren met natuurwijn. Reken op seizoensgebonden gerechten om te delen; véél groente, vis en wat vlees.
Het culinaire deel is het domein van Noah, een chef uit New York die het een na het andere spannende horecaconcept uit zijn mouw schudt en bekend is van High Cuisine. In de Videoland-serie is te zien hoe hij samen met chef Tony Joseph kookt met wiet en andere geestverruimende middelen. Met zijn veelbelovende cv verwacht, néé, eis ik, ik een waterval aan stoute acties.
Bij de tweede zaak zijn ze evenmin vies van een flinke (hiphop) beat meer of minder. KID is in enkele jaren uitgegroeid tot een begrip onder tout cool Amsterdam. De frituur maakt overuren voor de kip die erin wordt gedompeld. Uit artikelen in andere media, inclusief de socials (TikTok, Instagram), begrijp ik dat de crispy sichuan chicken sandwich een aanrader is, net als de honey butter chickenburgers.
Eigenaren Joshua Styns en Steven Mamahit laten hun Chinese en Indonesische roots terugkomen in de gerechten en combineren die met Europese invloeden. Boter, saté-bereidingen, pepers uit Sichuan, honing, sake. Bij KID schijnen Oost en West op een spetterende manier samen te komen.
Dit uit de kluiten gewassen ‘kind’ landde op 12 december in Westerpark. Ik ben heel benieuwd of het er hier net zo stout aan toe gaat als op de vorige locatie in Zuid. Het gerucht gaat dat bezoekers daar soms letterlijk gilden van het lachen.
10. Italianen kunnen het specialiseren niet laten
In West stikt het van de Italiaanse zaken. De laatste tijd stijgt het aantal Italianen dat zich voornamelijk richt op één product. Een voorbeeld is PizzaPezzi in de Jan Eef, een gloednieuwe (afhaal)zaak die draait om pizza al taglio (‘per stuk’) uit Rome. De prijs ervan is afhankelijk van het gewicht.
Eerder opende in de Kinkerstraat al de Gnoccheria. Vanuit deze zaak willen Giovanni en Marco Amsterdam veroveren met hun aardappelpasta, die er in twee vormen is: gnocchi (groot) en chicche (kleiner). Daarbij kun je diverse toppings en sauzen bestellen.
Edoardo en zijn broer Giacomo – Pasta Bros – openden in april een bakkerij en pastafabriek in de De Clecqstraat. Daarvoor waren ze al bekend van de pastaworkshops die ze organiseerden. De huisgemaakte pasta’s zijn als meeneemmaaltijden te koop. Focaccia’s van zuurdesem met flinterdun gesneden aardappel zijn er ook, plus cornetti, met tiramisu gevulde croissants.
Iets verderop zit sinds kort Palesano, een Italiaanse bakker uit Bari die zijn vitrine heeft gevuld met creaties uit Puglia, waaronder focaccia’s en taralli (zoutjes). Meer weten over de Italiaanse specialisatiedrift? Check dit stuk!
Een Britse supermarkt hadden we al: Kelly’s Expat Shopping in de Kinkerstraat. Bar Brother zit alweer een tijdje in de Curaçaostraat. Behalve dat je er kunt bieren en voetbal kunt kijken, valt hier ook wat te eten: hoofdgerechten en snacks als Schotse eieren, in worstvlees verpakte eieren die eerst gepaneerd en dan gefrituurd worden.
Dit jaar dijde het Britse aanbod uit met Dough (Westerpark) en The Greasy Spoon (Oud-West). De eerste zaak is inmiddels een begrip onder cool Amsterdam. Rollo Mason kneedt er op los en bakt taarten, kaneelbroodjes, koekjes en (melk)brood. Zijn sandwiches zijn gul belegd en zijn taarten vrij uniek. Met een beetje geluk heeft hij weer Harry Potters favoriete dessert: treacle tart (strooptaart).
De Britten gebruiken de term ‘greasy spoon’ voor een traditioneel betaalbaar eethuis dat onpretentieus eten serveert, zoals ‘fry-ups’, eenvoudige gebakken maaltijden. Bij ontbijtrestaurant The Greasy Spoon kun je onder meer rekenen op bacon, worstjes, black pudding of avocado met eieren, die je kunt combineren met gebakken bonen, tomaat en/of aardappelcake.
