In het vliegtuig van Nederlands-Indië naar Nederland kreeg mijn moeder een miniflesje Ma Griffe van Carven. Ze bombardeerde de bloemige geur tot haar lievelingsparfum, sloeg fles na fles in en droeg het jarenlang.
Tot zo’n tien jaar geleden; Ma Griffe leek in rook te zijn opgegaan. Vorig jaar besloot ze dat ik voor moederdag maar een fles moest regelen. “Je zegt toch altijd dat in Amsterdam alles te krijgen is?” Ik zocht me scheel, maar kon de geur nergens vinden. En dat terwijl het kledingmerk Carven weer redelijk hot is. Uiteindelijk heb ik de geur online in België besteld. Ik gaf haar de fles en wachtte op complimenten, tevergeefs. “De geur ruikt nergens meer naar. Ze hebben het verpest.”
Dit jaar speel ik op zeker. Ik koop een eetbaar cadeau voor haar en haar huisgenoten van het Indische bejaardenhuis waar ze woont. Natuurlijk moet het wel iets zijn dat ze eerder heeft gegeten én goedgekeurd. Lemper van Toko Ramee in de Pijp, Indische kroketten van Toko Makassar in Geuzenveld, de nogosari (kokospudding met banaan) van Toko Bandung in Osdorp of de lontong (blokjes kleefrijst) met sajoer van Kedai Jalan-Jalan in de Jan van Galenstraat.
In de sajoer (kokossoep) van de uitstekende afhaalzaak Kedai Jalan-Jalan vind je tahoe, ei, tempeh, labu siam en petehbonen. Labu siam is een soort peervormige komkommer. Petehbonen hebben een lullige reputatie; ‘stinkbonen’ worden ze genoemd. Maar door hun iets bittere smaak maken ze de sajoer extra lekker.
Bij sajoer kun je ‘gewone’ rijst eten, maar blokjes kleefrijst doen het er beter bij. Anders wordt het ‘papperig’. Je zou het misschien niet zeggen, maar voor het maken van lontong moet je tijd uittrekken – net zoals ieder ander Indisch gerecht. Je hebt er speciale zakjes met rijst voor nodig. Die zakjes moet je eerst een nacht in een pan met water doen, zodat de rijst uitzet. Pas de dag daarna kun je de zakjes met rijst gaar koken. Gelukkig weet de eigenares van Kedai Jalan-Jalan precies wat ze moet doen. Deze dame uit Jakarta werkte ooit in het bekende restaurant Anak Depok in Den Dolder. Mooi niet, dat ik zelf ga klooien. Kant-en-klaar it is.
http://www.kedaijalanjalan.nl
