Luck Rietveld van Broodje Daan: ‘De automobilist is in het gedrang gekomen’

Foto Aline van de Watering
Hoogstins2024

Vanaf zes uur ’s ochtends kun je bij Broodje Daan aan de Jan van Galenstraat terecht voor een uitsmijter, bolletje speculaas of een andere zelfbedachte creatie. Daniëlle (Daan) voert de keuken aan. De bezorgafdeling is grotendeels in handen van Daan’s partner Luck Rietveld (49) en vader Luc.

Dagelijkse boodschappen
“De Kweker op het Foodcenter en al jaren een begrip in Amsterdam, is sinds een tijdje de Sligro geworden. Dat is niet leuk voor ons, want daarmee verdwijnen er producten: sauzen, grote pakken melk, gebraden gehakt. In de loop van de jaren hebben wij in de zaak een vast assortiment ontwikkeld, nu moeten we voor sommige broodjes soms ‘nee’ verkopen. Qua locatie ligt de groothandel voor ons super, want we kunnen snel aanvullen als er ineens een bestelling van een paar honderd broodjes komt.”

Jeugdherinnering
“Vroeger was er een markt op de Vespuccistraat. Daar ben ik als achtjarige met een ambulance afgevoerd. Ik speelde op de karren achter de kramen, tot ik gesnapt werd door een koopman. Ik sprong, maar hij had mijn been vast en zo viel ik twee meter omlaag met m’n hoofd op de grond. Toch wist ik weg te komen, maar ben blijkbaar ‘weggeraakt’ want ik werd wakker in de Jamin (waar nu T’s zit) met allemaal ijsjes op mijn hoofd.”

Verkeer
“Het autoverkeer op de Jan van Galenstraat liep vroeger veel beter door, toen waren er meer rijbanen. Vanwege het aanleggen van vrijliggende fietspaden is de automobilist in het gedrang gekomen, maar ja, je moet keuzes maken. Soms is het hard werken om de bestellingen op tijd bezorgd te krijgen.”

Foto Richard Mooyman

Coronacrisis
“We hebben de zaak anders moeten inrichten om het bestelluik mogelijk te maken. Daardoor kan er binnen nu maar een enkeling zitten, en moeten we het dus van ons terras hebben. Dat wil ik verbouwen om in de winter ook mensen te kunnen ontvangen. De eerste aanvraag voor een soort verwarmde serre is afgekeurd. Wij moeten als ondernemer toch het hoofd boven water zien te houden, waarom begrijpt de gemeente dat niet? De gemeente was een vaste klant voor onze catering, maar omdat iedereen nu thuis werkt, is dat ook sterk teruggelopen.”

Ontspanning
“Wij hebben een volkstuin in Nieuw-West, waar we de helft van het jaar wonen. Op het complex komen we niet per se voor het groen en de natuur, maar vooral voor de gezelligheid. Het lijkt echter alsof veel mensen tegenwoordig een huisje alleen hebben om te hebben, want veel mensen zijn er vaak niet. Dat is jammer. Onze tuin wordt door een vriendin bijgehouden, maar ik kan er wel genieten van een uil, een ijsvogel of een vos.”

Foto Richard Mooyman

Het tweede beste broodje van West
“Meestal ontbijt ik met muesli en bijenpollen die helpen tegen mijn hooikoorts. Daarna is het zes dagen per week vliegen. Aan buiten de deur lunchen komen we dus niet echt toe. Maar, een oud-medewerker van de gemeente heeft een kip-kraam op Sierenborch tegenover de Kwantum in Nieuw-West en de broodjes kip daar zijn heel erg lekker.”

DeWestkrant