Op 10 mei is het Nationale Spekkoekdag. In onze buurt zijn zat plekken waar je deze feestdag in stijl kunt vieren. Maar Patricia moet nog wel even iets kwijt.
Dat er inmiddels een hele dag aan de spekkoek is gewijd, vind ik volkomen terecht. We hebben het namelijk wél over de populairste en meest besproken cake van onze gemeenschap: het is Indisch erfgoed. Om de een of andere reden vertellen Indo’s als ik je graag hoe arbeidsintensief het is om spekkoek te maken. We genieten ervan om leken tot in detail te vertellen hoe ze het beslag moet maken en hoe ze het mengsel laag voor laag gaar moeten laten worden. We weten precies wie er goed in is en wie er niets van bakt; welke prutser minder dan tien laagjes maakt en wie er margarine gebruikt in plaats van roomboter.
Begrafenissen
Gezien de status van de spekkoek verdient de cake een eigen podium. Nationale Spekkoekdag op 10 mei is een goed begin. Maar daar houdt het niet op: uiteindelijk zal de spekkoek ook op Nederlandse begrafenissen zegevieren. Ooit zal daar het obligate plakje roombotercake bij de koffie plaatsmaken voor een puntje van de cake der cakes: spekkoek. Maar voordat het zover is, is er nog werk aan de winkel. Ik bedoel: spekkoek bij de slager, wie heeft dat bedacht?
Keurslager
In Amsterdam vind je de cake op de toonbanken van veel slagers, zoals bij Keurslager Van Poorten in Westerpark. De meeste slagers draperen droge worsten en zakjes knabbelspek om de cake heen. Dat die spekkoek er ligt, vinden ze vanzelfsprekend. “Mop, dit heet spékkoek hoor.” Maar zo normaal vindt dit ‘mopje’ dat niet. Als een collega-slager opeens pakken bokkenpootjes bij het geiten- en schapenvlees zou neerleggen, zouden ze zich toch ook afvragen wat die koekjes daar doen?
Egards
Vlees is vlees en cake is cake. Deze producten op één toonbank etaleren slaat als een tang op een varken. Slagers verkopen vlees, bakkers of toko’s verkopen spekkoek. Hoe moeilijk kan het zijn? Wil je om de een of andere vage reden toch per se vlees én spekkoek verkopen, toon dan respect. Geef de cake een erepodium bij de ingang, op gepaste afstand van het vlees. Onze cake is géén varken. Jíj, ja jij, bent een knor als je onze culinaire trofee niet met alle egards behandelt.
Spekkoekhemel
Bij Toko Makassar in Nieuw-West doen ze dat gelukkig wél. De spekkoeken staan daar in een aparte vitrine, samen met andere cakes als roti kukus en lapis Surabaya. Naast naturel spekkoeken, zijn er spekkoeken met pandan en in Moskovische stijl, met rum en rozijnen. Mocht je deze spekkoekhemel een mijl op zeven vinden, sjees dan bijvoorbeeld naar Toko Restu in de Kinkerstraat: lief personeel, prima spekkoek. Iets verderop, in de Ten Katestraat, zit Branie, een funky zaak van eigenaren met Indische roots, waar ze ook raad weten met spekkoek. Alleen dan in vloeibare vorm. Check de Java Mule: Batavia Arrack (Javaanse rum), spekkoeklikeur, limoen en gemberbier! De smaak te pakken? Jawel, ook bij Café Amoi in de Kinkerstraat gaat spekkoeklikeur in de blender, in combinatie met Diplomatico Planas Rum, angostura bitters, limoen, gemberbier en geroosterde kokos. Op de vaste kaart vind je ook porties spekkoek. Mocht je daar iets warms bij willen drinken, neem dan zwarte koffie of, nog beter, kopi tubruk, waarbij kokend water direct op gemalen koffie wordt gegoten. Puurder dan dit krijg je je koffie niet.
P.S. Ik kan het niet laten om je te wijzen op Toko Lo in Amersfoort, de enige bakkerij in Nederland die gespecialiseerd is in Indische zoetigheden. Lola van Ruler bakt op bestelling onder meer spekkoeken voor je. Pruim, chocola, pandan, naturel. Ze doet het lachend.
