Bij café Mi-Ami aan de Jan van Galenstraat druipen Miami en de jaren tachtig uit elke porie. Alleen bij het eten is dat niet het geval. Je eet er pintxos, belegde broodjes met een prikkertje. Toen Patricia deze hapjes ‘simpel’ noemde, kreeg ze er verbaal van langs.
Het nieuwste café in de Jan van Galenstraat draait om de look and feel van Miami in de jaren tachtig. We kondigden in juni al aan dat Mi-Ami eraan zat te komen, en inmiddels staan de deuren wagenwijd open. Felgele parasols op het grote terras leiden je naar de plek waar Miami Vice-helden Sonny Crockett (Don Johnson) en Philip Michael Thomas (Rico Tubbs) zich thuis zouden moeten voelen. Flamingo-roze muren, een mintgroene bar, een bank van blauw fluweel. Een interieur als een snoepje, met dezelfde mierzoete uitstraling als het Art Deco District waar Miami bekend om is. Als je binnenkomt, zie je er een ingelijste foto van.
Hits van Don Johnson
Om het Miami-gevoel te versterken, draaien de vier eigenaren, Mingus Verhoeff, Joep Haartmans, Tom Bruin en Nicky Samuels, muziek uit de jaren tachtig. Ik hoor het semi-opgefokte I’am So Excited van The Pointer Sister en het zoetsappige Islands in the Stream van Kenny Rogers en Dolly Parton. Misschien is het een idee om ook hits van Don Johnson op de afspeellijst te zetten? Tell it like it is bijvoorbeeld, of Heartbeat.
Videobanden
Overigens is het niet zo dat de eigenaren zelf geen ideeën hebben. Onder anderen Mingus heeft ervaring met creatieve brainstorms. Mi-Ami is dan ook niet zijn eerste zaak. De dertiger heeft al Tapmarin in De Pijp en Café Plan West in De Baarsjes. Samen met zijn partners kwam hij op het idee om bij Mi-Ami hoezen van videobanden op tafels te leggen. In plaats van de banden vind je er de menukaarten. Nog zoiets: in het café is een videorecorder om oude tv-films af te spelen. Doe mij maar de scènes waarin Sonny Crockett verliefd wordt op Caitlin Davies, gespeeld door zangeres Sheena Easton! Glamour, romantiek, actie. Miami Vice rocks.
Pintxos
Over de ramen komt nog gele folie, zodat het binnen altijd zonnig is. Bij de toiletten willen de eigenaren walkmans ophangen om tijdens het wachten naar cassettes te kunnen luisteren. Miami en de jaren tachtig druipen uit elke porie van deze nieuwkomer. Alleen bij het eten is dat niet het geval. Géén torenhoge hamburgers, gegrilde vis of Cubaanse stoofpotten, maar pintxos, belegde broodjes met een prikker erin. Vanwaar dit hapje uit Spaans Baskenland?
Shared dining
Een van de eigenaren vertelt dat ze iets vrolijks en kleurrijks zochten. Laagdrempelig moest het ook zijn. Iets Spaans had de voorkeur. In ieder geval moest het zich lenen voor shared dining. Ze kwamen uit op pintxos. Oók omdat deze tapas nog niet overal in Amsterdam te krijgen zijn.
Sous-vide gebakken steak
“Dat ze makkelijk te maken zijn, helpt vast mee”, knal ik eruit. Ik krijg er verbaal direct van langs: “Het lijkt misschien simpel om ze te maken, maar dat is het niet. We hebben gekozen voor goede ingrediënten en combinaties waar de kok wel even mee bezig is.” Er staan sneetjes stokbrood met rillettes de sardines (paté van sardientjes), ricotta en padronpeper op de kaart. Voor vegetariërs zijn er pintxos met vijgen, ricotta en pesto. Carnivoren kunnen hun lol op met een stokbroodje met sous-vide gebakken steak, aioli en chimichurri. Per stuk zijn ze vier euro. Voor 17 euro heb je een schaal met vijf pintxos.
Miami Mules
Om het Miami-gehalte op te krikken zijn er Cuba Libres, Miami Mules en Mojito’s. Eventueel kun je die ook matchen met patatas bravas, gehaktballetjes of manchego. Rond lunchtijd zijn er tosti’s te krijgen. “In het weekend loopt het al lekker vol. Maar door de week moet het nog op gang komen.” Voor iedereen die Mi-Ami nog niet heeft gevonden: vanuit het Erasmuspark rol je er zowat naar binnen.
