Eén groot Suikerfeest bij Patisserie Rahmouni in BoLo

(beeld: Patricia Jacob)
Hoogstins2024

Sinds 2 november hangen er goudgele en zwarte ballonnen bij de deur van Bos en Lommerweg 359-B. Binnen zit het tjokvol. Patisserie Rahmouni is geland en heeft alles in zich om de lieveling van de Kolenkit-buurt te worden.

Patisserie Rahmouni is wereldberoemd in Marokko. Behalve in Tetoutan zit de zaak ook in Tanger. Het filiaal dat Ahmed en Bilal in Amsterdam openden, is sinds 2 november in bedrijf. Als ik er de maandag na de opening rond 11.00 uur ben, kan ik bijna over de hoofden lopen. Families met baby’s, mannen op leeftijd en opvallend veel groepjes vrouwen zitten aan de Marokkaanse pannenkoeken met amlou, een soort pindakaas van amandelen en arganolie, en aan de spiegeleieren. Op de tafels staan glazen verse jus en lait aux amandes, Rahmouni’s specialiteit (3 euro per glas). De twee medewerkers lopen af en aan met thee en koffie, terwijl ze slalommen rond de vrouwen bij de taartvitrine; vooral de schaal met madeleines, minitaartjes en macarons in knalkleuren is een blikvanger. 

Kroonluchters
Op dit deel van de Bos en Lommerweg is weinig te beleven. Vrijwel iedereen die door de ramen naar binnenkijkt, blijft dan ook staan én komt naar binnen om de zaak te checken. Door de overdaad aan marmer oogt de zaak wat klinisch, ondanks de vaasjes met rozen en gipskruid op tafel en de kroonluchters daarboven. Maar waarschijnlijk ben ik de enige die daarover piept. Het gros van de bezoekers voelt zich er als een vis in het water, zoals de twee kleuters die blij knabbelen op netgebakken koekjes uit de Rahmouni’s indrukwekkende collectie. Koeken in de vorm van harten, deels gedrenkt in chocolade, bepoederde exemplaren met vullingen van amandelen, honing en dadels en baklava-achtige rolletjes die zich aan je glazuur vasthechten als je er alleen maar naar kijkt. Eén groot suikerfeest als het ware.

1001 nacht
Op aanraden van de neef van mede-eigenaar Ahmed probeer ik de rolletjes met rijst. Hij maakt ze warm en druppelt er daarna een beetje honing op. De buitenkant wordt bijna zo zacht als een flensje. Ik proef rijst, maar ook iets ‘bloemigs’. Heel erg 1001 nacht, dit. Daarna proef ik het koekje in de vorm van een ring. Surprise, surprise, de binnenkant is een en al amandelspijs. Voor zo’n 20 euro ga ik naar huis met genoeg koek voor een heel weeshuis. Dit soort adressen kun je nooit genoeg hebben!
https://www.facebook.com/Patisserie-Rahmouni-Amsterdam-476582009775124/

 

DeWestkrant