BoLo heeft sinds vorige week de eerste taquería van West: Mas Mais. Aan de Hoofdweg, vlakbij het Erasmuspark, serveren ‘blije mannen’ er mezcal-cocktails en ‘knapperige taco’s’ met chocoladesaus of pulled pork op z’n Mexicaans. De kans is groot dat het pittigheidsgehalte nog verder wordt opgekrikt.
Door al die tropische dagen van de afgelopen tijd was mijn humeur al om door een ringetje te halen. Bij mijn bezoek aan Mas Mais aan de Hoofdweg kwam daar nóg een flinke schep vrolijkheid bovenop: een vol terras aan het water, stralende juicy chicas met cowboyboots onder hotpants, knipoogjes die over en weer vliegen, personeel dat ronddraaft met cocktails en kleurrijk belegde borden. Op deze stek in BoLo hangt vrijheid, lol en opwinding in de lucht. Het bruist, het knettert, het sprankelt.
Heerlijke blije man
Ook dankzij de medewerkers die aan alle kanten uitstralen dat ze er zin in hebben. “Leuk dat jullie hebben gereserveerd”, horen we als we ons melden. “Ga lekker zitten. Jullie zijn welkom”, klinkt het daarna. “Ik vind het zó fijn om te werken”, verklapt een ander. “Super om weer te praten met mensen buiten mijn bubble.” Vervolgens kletst hij ons bij over zijn vakantieplannen, zijn interesse voor de wildplukkerij, de culinaire lessen van zijn vriendin en de liefde voor zijn woonwijk: BoLo. “Het wordt hier steeds leuker. Al zal ik de markt wel missen. Waar moet ik nu cactusvruchten kopen?” Deze heerlijk blije man is ervan overtuigd dat Mas Mais echt iets toevoegt aan de wijk. “Het eten is echt goed. Ik kijk uit naar de brownie van zwarte bonen die ik straks ga proeven.”
Pop-up meters
Na twee weken proefdraaien is het vandaag, woensdag 16 juni, echt zo ver: Mas Mais is open. We hadden in West al een picobello taco-kraam, Taco Margèn in het Rembrandtpark, maar een heuse taquería hadden we nog niet. Dit Mexicaanse restaurant met bar is overigens niet zomaar uit een ei geplopt. De eigenaren, Mike van Kruchten en Jim van de Ven, hadden al aardig wat pop-up meters gemaakt voordat zij hun eigen zaak openden.
Opbollende taco’s
Zo beschrijft Susam Pang op haar blog BySam hoe zij de twee voor het eerst ontmoette bij een pop-up taco diner van Sammie Sangria in Amsterdam Noord. Op het oude Veronica-schip stonden ze daar met hun tortillamachine en bakplaat. Mike draaide het masadeeg (tortilladeeg van maïs) vakkundig door de machine om er tortilla’s van te vormen, terwijl Jim de verse deegrondjes op de plancha bakte. Susam zag hoe de maïspannenkoekjes zichzelf opbliezen tot kussentjes. Een goed teken, vertrouwde Jim haar toe: “In Mexico zeggen ze dat je als vrouw pas een goede echtgenote kunt zijn, en dus een goede huwelijkskandidaat bent, als je tortilla’s zich op deze manier met lucht vullen.”
Ins en outs van mezcal
De heren uit West, die het vak hadden geleerd in Oaxaca in omgeving, droomden toen al van hun eigen stek in hun buurt. Vele pop-ups later vonden ze eindelijk aan de Hoofdweg het perfecte pand. Hier kunnen ze alles wat ze tijdens hun reizen naar Mexico hebben geleerd in de praktijk brengen. Ze verdiepten zich in Mexico niet alleen in de beginselen van het taco-vak, inclusief de selectie van de ultieme maiskorrels, maar ook in de ins en outs van het eeuwenoude alcoholische drankje mezcal, een destillaat uit het sap van de agavecactus.
Work in progress
Zowel hun drank- als menukaart is dan ook om van te kwijlen. Het biertje Mas Mais Blond staat erop. Tequila of mezcal on the rocks is ook een optie. Van de cocktails is de Paloma nu al een bestseller, een drankje van tequila of mezcal met limoen en grapefruit. “De menukaart is work in progress. We kijken wat werkt en wat niet. Zo hebben we de wortelsalade met limoen er al afgehaald. Dat bestelde niemand”, zegt Mike. “Toch moeten we nog wel iets met groenten verzinnen”, vindt Jim. Mike: “Ja, en twee soorten quesadillas in plaats van één. Die dingen lopen echt heel goed.”
Geur geroosterde maiskolf
Er staan vijf soorten taco’s op de kaart. We bestellen ze allemaal. De taco’s knapperen soepel weg en zijn heel puur. Als je een hap neemt, ruikt het alsof je met je snoet boven een geroosterde maiskolf hangt. De toppings zijn heel divers; van pulled pork in Mexicaanse stijl en chocoladesaus met amandelen tot inktvis met sofrito (7 euro per stuk). Ik val vooral voor de taco met chorizo, aardappel en salsa roja (4,50 euro per stuk) met zijn lekker volle smaak. De maispannenkoekjes zijn groter dan de gemiddelde tapa, maar kleiner dan het gemiddelde voorgerecht. Om er een maaltijd van te bouwen kun je dus maar het beste de hele tafel met taco’s beleggen. Een tof gezicht, olé, een Fiesta del Taco op je tafel!
Fuku
Om het nog gezelliger te maken, laat ik de black bean brownie aanrukken. Wat Mike had gezegd klopt: “De bonen proef je niet, je proeft alleen maar chocola.” Dát is natuurlijk precies wat je wilt, zeker als je een kop met filterkoffie van Fuku hebt besteld. Deze zaak, die wordt gerund door dé barista van de stad, zit ook in BoLo. “We willen graag werken met lokale ondernemers. Zo denken we aan een collab met Kip ’n Drip”, vertelt Jim.
Sambal-skills
Ook denken ze na over een goed hangover-ontbijt met tortilla chips én het opkrikken van het pittigheidsgehalte. Jim, die Indische roots heeft, wil daarvoor zijn sambal-skills gaan inzetten. “Voor mij kan het niet heet genoeg zijn. Ik ga een saus maken voor mensen die ook van pittig eten houden. Op verzoek krijgen ze dan bij het eten een bakje met extra hete saus.” Vooral doen, zou ik zeggen. Zet de Amsterdammers maar in vuur en vlam! Je Indische grootouders zullen trots op je zijn (en anders deze pinda wel).
