Dat Sascha Holzkämper helemaal leip is van goed eten en drinken blijkt uit alles; van zijn reisplannen tot zijn cv. “Oeh, gaaf, als het eten in Taipei zo geweldig is als jij zegt, moet ik erheen.” Jarenlang was hij sommelier bij sterrenrestaurant Beluga in Maastricht en werkte hij onder meer als operations manager bij hotel De l’Europe en sterrenrestaurant Bord’Eau in Amsterdam. “Ik ging meer en meer de managementkant op en had steeds minder contact met gasten. Dat miste ik. Weet je wat het ook is? Een fles wijn is áf. Ik schenk wijn in en vertel er iets over, maar dan houdt het op. Ik had zin om iets te maken. Ik wilde mijn passie voor eten vertalen in wat je op je bord ziet.”
Sinds 11 april is Winehouse SOMM, zijn zaak in de Baffinstraat, officieel open. Er staan ruim zestig wijnen op de kaart; voor twee tientjes heb je al een fles. In de open keuken maakt Sascha gerechtjes voor erbij. “De nadruk ligt op wijn, we zijn geen restaurant. Bestel je hier een ribeye, dan krijg je er eentje, maar dan zónder compleet garnituur.”
Bij SOMM gaat het er lekker losjes aan toe. Gastvrouw Ilse De Laat, voorheen onder meer werkzaam bij A La Ferme in de Pijp: “Je hoeft hier niet per se iets te eten, alleen wat drinken kan ook. Heb je moeite met kiezen, dan help ik je graag. Ik vraag wat je lekker vindt en kom met suggesties.”
SOMM mag dan geen restaurant zijn, maar allemachtig wat is het eten goed; de kwaliteit knettert er vanaf. Dat begint al bij de oesters – zonder franje, zo hoort het wat mij betreft. De ansjovis (4,50 euro) arriveert met enkel limoen en peterselie on top. Stokbroodje met tomaat en knoflook erbij. Olé, dan! De tijgergarnaaltjes komen puur natuur, op wat limoensap, knoflook, zeezout en koriander na (9,50 euro).
Minstens zo bloedmooi zijn de coquilles. En dan heb ik het dus nog niet eens gehad over de botermalse varkenswang in rodewijnsaus en het zachte buikspek met krokante korst. Wie SOMM géén toptent vindt, is de grootste azijnpisser van Nederland. https://www.facebook.com/WinehouseSOMM/?fref=ts
