Bij Branie is álles om op te eten

Foto Patricia Jacob
Hoogstins2024

In de Ten Katestraat hebben twee ‘bloedgabbers’ een zaak geopend waar de liefde voor Amsterdam en Aziatisch eten vanaf druipt. Een funky begin van je weekend!

Als mensen mij in het buitenland vragen waar ik vandaan kom, zeg ik niet langer meer ‘Nederland’, maar ‘Amsterdam’. Daar hebben ze tenminste wél een beeld bij. Amsterdam staat voor stout, relaxed, fun en lef, oftewel: branie. Dat de crewleden bij Branie, de nieuwkomer in de Ten Katestraat, allemaal in Amsterdam wonen is dan ook geen toeval. Sterker nog: eigenaren Rick Welcker en Remco Babay hebben hen geselecteerd op hun woonplaats. Ze willen namelijk overduidelijk een ondeugend sfeertje met humor en pit creëren.

Shishalounge Atlas
De twee Amsterdamse kameraden – ‘bloedgabbers’ zeggen ze zelf – delen niet alleen hun liefde voor de stad, maar ook voor Aziatisch eten. Zelf hebben ze wortels in Indonesië. De koks komen uit Birma en zelfs de Turks-Surinaamse medewerker heeft iets met Azië, want die komt volgens Remco ‘uit het Aziatisch deel van Turkije’. Remco was eigenaar van cocktailbar Porem, dat onlangs is gesloten. Rick heeft wijn- en cocktailbar Feijoa in de Vijzelstraat. Omdat ze een zaak misten waar je goede, betaalbare Aziatische happen bij je cocktails kunt drinken, begonnen ze Branie. Hun zaak zit op de plek waar ooit shishalounge Atlas zat, bekend van de dodelijke schietpartij uit 2016.

Theesalade
Sinds 21 juni zijn ze open en kun je er terecht voor spannende gerechten en cocktails die net toetjes zijn, zoals de Java Mule met onder meer gemberbier, limoen en spekkoeklikeur. Terwijl we op onze bestellingen wachten, worden de schaaltjes met vrij verslavende gekruide popcorn steeds bijgevuld. Als de theesalade op tafel komt, is het meteen bingo. Tomaat, kool, limoen, gedroogde garnalen en gefermenteerde theebladeren uit Birma (7,50 euro). “Een zus van de kok stuurt die om de twee maanden op.” De theesalade lijkt wat op de Thaise papayasalade som tam, maar is net even anders. Iets ‘rokeriger’.

Tiramisu van tofu
Daarna happen we blij in een gestoomd broodje met soft shell crab – krokante gast, love it. Ook een voltreffer is de semoor van jackfruit, een van de vlezigste Aziatische vruchten, zowel te verwerken in hartige als zoetige gerechten. De mapo tofu, zijden tofu met chili en rundergehakt is volgens Remco verreweg het heetste gerecht van de kaart. Mmm, voor mij mag het best pittiger. Hij knikt en vervolgens hebben we het bijna een half uur over een van de pittigste keukens van Azië: de Szechuaanse. Altijd leuk, ouwehoeren over eten. Zijn idee om tofu te verwerken in een tiramisu lijkt me ook wel wat. Zijden tofu heeft de juiste textuur voor zo’n dessert. Lekker origineel, ook.

Pandancotta
De ‘klapper’ komt aan het eind: de pandancotta, een panna cotta met de smaak van het lekkerste kokosdrankje dat er bestaat: tjendol. De pandancotta zwemt in een ‘stroop’ van kokoskaramel, stukjes jonge kokos en jackfruit. Mijn Indische familie zou zeggen: boleh, lekker. We zitten als gekken te grijnzen. Als Rick dat ziet, zegt hij: “Wow, jullie kijken echt heel gelukkig.” Dat klopt ‘gabber’, wij vonden het top. Niet alleen door het eten, maar omdat er hier duidelijk alles aan wordt gedaan om iets goeds neer te zetten. Werken vanuit je hart, daar houden we van.

https://www.branieamsterdam.com

 

DeWestkrant