Patricia ging na tien jaar terug naar Khorat Top Thai in de Tweede Constantijn Huygensstraat en ontdekte dat het aanbod er verder gaat dan de standaard kip-cashew en pad thai-garnaal.
Tien jaar geleden sprak ik een foodstylist die ook in West woont. Ik vroeg hem naar zijn favoriete buurtrestaurants. Hij aarzelde geen moment en dreunde er meteen drie op: Riaz in de Bilderdijkstraat, Sushi Day op de Overtoom en Khorat Top Thai in de Tweede Constantijn Huygensstraat. Van zijn tips kende ik alleen de Thai nog niet. Ik ging erheen, scoorde prima viskoekjes en pad thai en stapte tevreden op de fiets. Omdat ik daarna viel voor een Thai dichter bij mijn huis, Kratiam Thai aan de Bos en Lommerweg, vergat ik Khorat min of meer. Pas toen ik onlangs in Het Parool een enthousiast stukje las over de bezorgservice van de zaak, kreeg ik de Thai weer op mijn netvlies en wilde ik er dit weekend per se heen. Ik associeer Thais eten altijd met de beste vakanties uit mijn leven. Aangezien ik helaas voorlopig geen exotische reis in het vooruitzicht heb, leek een goede Thaise maaltijd me een aardig en broodnodig alternatief.
Thaise spareribs
Blijkbaar hadden veel meer mensen zin om hun Sunday Blues te verdrijven met koriander, citroengras en rode peper: het was loeidruk bij Khorat. De bediening sloeg zich er soepel doorheen en drukte ons rap de menukaart in handen. Ik begon nog net niet te juichen toen ik dit document zag. Eindelijk nu eens niét het gemiddelde Thaise menu, maar een lijst die zowaar verrast. Zo spotte ik zoete Thaise spareribs in knoflooksaus, dumplings met kip, garnalen en krab, kao lao (kruidige soep met stukjes biefstuk, bosuitjes, taugé en selderij) en pad kee mao (noedels met basilicum en whisky).
Drunken noodles
Dat laatste gerecht wordt in Thailand ook wel ‘drunken noodles’ genoemd. De schotel zou zijn bedacht door iemand die dronken thuiskwam en eten maakte met wat er nog in huis was, althans dat wordt gefluisterd. Wat ik in ieder geval wél zeker weet, is dat het gerecht godsgruwelijk lekker is en dat de noedels onder meer drijven in een ‘dressing’ van oester- en sojasaus, knoflook, chilipeper en heilige basilicum. In Thailand heb ik het veel gegeten, maar nog nooit met whisky erin – bij mijn weten. Dat ik hier in Oud-West aan de whisky zat, proefde ik niet echt, om eerlijk te zijn. Maar ik was dan ook meer bezig met de smaak van de heilige basilicum erdoorheen: prikkelend, subtiel. Het deed me een beetje denken aan nootmuskaat of kruidnagel. Erg fijn, zeker met de milde dosis chilipeper erbij.
Steranijs
Mijn voorgerecht, de kao lao, was ook al zo’n voltreffer. Ik had de soep nooit eerder gegeten en was behoorlijk blij dat de schoonheid op deze dulle zondag in mijn leven was gedruppeld. Wat een za-lig-heid! Een beetje als de Vietnamese signature soep pho,maar dan frisser, verfijnder en minder ‘dierlijk’, terwijl er toch echt veel vlees inzat; de steranijs maakte de soep compleet áf. Onbegrijpelijk waarom ik hier zo lang niet ben geweest! Een verstandsverbijstering, op zijn minst.
https://www.khorat-topthai.nl
