André Hazes brult er Bloed, Zweet en Tranen. The Singing Chef tapt biertjes en zingt af en toe een nummertje mee. Een bezoek aan Café Saté in Westerpark is een belevenis. Maar de hamvraag is natuurlijk: hoe zijn de sateetjes?
Café Saté is een stukje Jordaan in Westerpark. Bij deze nieuwe zaak op het Hugo de Grootplein lijkt iedereen elkaar te kennen; zó gemoedelijk gaat het eraan toe. Als we er zondagmiddag binnenlopen, worden we hartelijk welkom geheten door eigenaar Jani Beemster, die tot voor kort Jani Hair & Beauty in Alkmaar bestierde. We kijken om ons heen – links, rechts, achterin, bij het raam. Het is onmogelijk om in zijn zaak een chagrijnig gezicht te ontdekken. Wat een verademing!
The Singing Chef
Ik hoor een nummer van Marvin Gaye, maar daarna is het over en uit met de soul. Hier zetten Hollandse hits de toon. Ze buitelen over elkaar, en af en toe zingt Tjerk Rademaker vanachter de bar een nummertje mee, terwijl hij ondertussen biertjes tapt. Onder zijn artiestennaam The Singing Chef is hij wereldberoemd in de Jordaan en omgeving. Een showman pur sang. Zelfs als hij wijn inschenkt of gerechten serveert, gaat het met een flair van heb ik jou daar.
Bitterballen van Holtkamp
Net als Jani bikkelt hij stevig door om de gasten tevreden te stellen. Hier een portie Holtkamp-bitterballen, dáár Turks brood met pesto en kruidenboter (4,50 euro). Ik spot gestoomde broodjes met rendang (8,50 euro), carpaccio en, vooral, saté van kippendijen (18,50 euro). We bestellen twee porties, plus twee biertjes. Het voelt wat duf om in deze setting appelsap of zo te bestellen. Bij Awakenings vraag je toch ook niet om warme melk?
Malle Babbe
Terwijl we wachten op ons eten brult André Hazes Bloed, Zweet en Tranen. Wat later roept Rob de Nijs om Malle Babbe – “Kom hier, lekker dier van plezier”. Het is dat er coronabeperkingen gelden, maar anders zouden we hier hossend door het pand zijn gegaan. “Gaat ie goed”, vraagt Jani. Hij geeft zelf antwoord: “Ja, het is hier altijd beregezellig.” Het bijzondere van Café Saté is dat het er pas sinds 19 november zit, maar dat het nu al lijkt alsof het er altijd heeft gezeten.
Niet gelikt, maar knus
Misschien wel omdat de sfeer old skool Amsterdams is: geen gedoe, lekker knus, gewoon gezellig. Géén concept uit de koker van het een of ander gelikt designbureau. Bij de inrichting van zijn zaak heeft Jani ‘gewoon’ zijn gevoel gevolgd. Kroonluchters, grote vazen met bloemen, spiegels, een gouden Manneke Pis en de bar als centrum van het universum. Hè hè, eindelijk wat anders dan wéér zo’n Instagram-proof hipsterhol.
Shake, Rattle & Roll
Toen we hier binnenkwamen, wist ik al dat we voor de saté zouden gaan. Maar wat staat er eigenlijk nog meer op de kaart? Spareribs bijvoorbeeld, en – onder het motto ‘Shake, Rattle & Roll’ – verschillende ‘shakers’ (11,50 euro). Dat zijn weckpotten met garnalen, gerookte zalm, ijsbergsla, bosui en cocktailsaus of met pulled chicken, ijsbergsla, mais en blue cheese-saus. Dekseltje op het potje en schudden maar. Origineel!
Gado Gado Shaker
Maar als Indo moet me toch iets van het hart. Er is namelijk ook een Gado Gado Shaker met tempeh, shiitake, taugé, atjar en pindadressing. Van de ingrediënten is atjar misschien wel de vreemdste eend in de bijt. Atjar is een bijgerecht. Mijn voorouders zouden het nooit onderdompelen in pinda- of wat voor saus dan ook. Je eet het ‘puur’ én koud. Daarentegen eet je gado gado juist wel met een warme saus. Mijn Indische ouders vonden het onbegrijpelijk dat Hollanders zo dol op husselen zijn. Een zorgvuldig samengestelde nasi of bami rames wordt daardoor een onooglijke derrie. Ik vrees het ergste voor de looks (en de smaak) van de gado gado in de weckpot.
Eigen manier
Eerlijk is eerlijk: Jani pretendeert helemaal niet dat hij gespecialiseerd is in de Indische of Indonesische keuken; hij doet het liever op zijn manier. Zijn saté is dan ook anders dan die van mijn moeder. Zij reeg altijd kleine stukken vlees op stokjes. Van deze saté kon je zo veel pakken als je wilde – in mijn geval een stuk of zeven per maaltijd.
Eetbaar viooltje
Bij Cafe Saté zijn de stukken kip vele malen groter en krijg je per persoon twee stokken op je bord. Je tanden zakken soepel weg in het vlees, dat hartstikke mals is. Aan de buitenkant zit een fijn geroosterd randje. De iets zoete pindasaus erbij is ook om over naar te huis te schrijven. Je krijgt er friet, gekleurde kroepoek en atjar bij (18,50 euro). Opmerkelijk: bij het zuur zit een eetbaar viooltje.
Tartetatatatatatatatin
De saté is ook te krijgen met gamba’s of tempeh. Om het feest compleet te maken, zijn er toetjes met lollige namen, zoals de ‘Tartetatatatatatatatin’, appeltaart met vanille roomijs. Om in deze stijl te blijven, zeg ik: Van je hela hola houd er de moed maar in, bij Café Saté heb je het ook in coronatijd naar je zin.
